Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Yes, I do.


Οι σκορπιοι ειναι εκδηκητικοι και ζηλιαρηδες. Ετσι λεει. Και καθε φορα το σκεφτεται και το μισει. Και να τωρα. Τα ψεματα και η αληθεια μπλεκονται τοσο γλυκα, τοσο ακριβως.





Και ειναι τοσα που θελουμε να κανουμε. Και τα περιμενουμε. Ανυπομονουμε για πραγματα. Ομως, οταν ανυπομονουμε για πραγματα, τα βιωνουμε μισο. Δηλαδη, ευτυχως ή δυστυχως Τα καλυτερα και τα χειροτερα πραγματα, ερχονται εκει που δεν το περιμενεις, εκει που δεν το εχεις φανταστει, εκει που Δεν ανυπομονεις για αυτα.





Οι αντρες και οι γυναικες. Οτι μας ενωνει, μας χωριζει. αυτη, ακουει της αγαπη. Την μυριζει. Την βλεπει. Την ζωγραφιζει. Την φωτογραφιζει. Την αγγιζει. Δεν την γευεται ομως. Και νιωθει σαν τυφλη. Οι αλλες της οι αισθησεις οξυνθηκαν. Η γευση ομως δεν λειτουργει. Και χαιρεται πολυ που οι αλλοι τρωνε. τους βλεπει, τους μυριζει, ομως θελει και αυτη να φαει γλυκο.

ειναι ψιλο τραγικα να περιγραφεις τα συναισθηματα με λογια. Πρεπει να βαλεις ισως φωνη. ή χρωμα. ή κινηση. Οι λεξεις δεν ειναι αρκετες. Ωστοσο, Προσπαθουμε ανελπιστα.


Now we're kissing and we're saying to each other just a little i do.But the things is what we really want to say It can not be said.

3 σχόλια:

  1. Δεν τις αρεσουν οι τουρτες,ή τα γλυκα του κουταλιου.
    Αν ειναι να φαει κατι θελει να 'ναι λαχταριστο.
    Να το φχαριστηθει που θα το φαει.
    Οχι να μπουχτισει απο την 1η μπουκια.
    Και λιγωνεται ευκολα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. και (τι ειρωνία!) το απρόβλεπτο των πραγμάτων είναι ίσως αυτό που μας κάνει να αδυμονούμε πιο πολύ περιμένοντάς τα.
    πραγματικά τα λόγια δεν είναι ποτέ αρκετά, μα τα δικά σου είναι σίγουρα γοητευτικά. ταξίδια σε ιστορίες άγνωστες που κάπως σα να φαντάζουνε γνωστές.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή