Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Ο χαμενος τα παιρνει ολα.


Ο χαμενος τα παίρνει ολα.
Αθλιο παρκο. Σκοταδι. Ησυχια. Σε ενα παραξενο μακροστενι παγκακι. Αυτη, ο αλλος, ο ναργιλες, αυτος και εγω.
Η μουσικη, αυτη ακουγεται. Η αλλοτριωση του, Την μυριζω.
Αυτη και ο αλλος φιλιουνται. Αυτος καπνιζει. Το βλεμα του κενου. Το βλεμα του απειρου. Το βλεμα του.






Κοιταω το ρολόι μου, προσπαθω να καταλαβω. Ειναι τρεις.
Η μουσικη.
Αυτοι αγαπιουνται. Αυτος ποναει.
Εγω παιζω με τα σπιρτα μου.
Τον αγκαλιαζω, Τον 'συμπονω'. Μου λεει να μην το κανω αυτο. Χαμογελαω.
Παιζω με τα σπιρτα μου.
Τα σπιρτα μου τελιωνουν.






Σιγα μην κλαψω. Σιγα μην φοβηθω.
Αυτος θελει να κλαψει. Παει να κατουρησει.
Τον κοιταω γλυκα. Καθετε.
Παιζω με τον καπνο.
Κι οταν φοβουνται πως μπορει να τρελαθω, μου λεν να παω κρυφα καπου να κλαψω και να μου λενε πως αυτο το σκηνικο, ειμαι μικρος πολυ μικρος για να τ'αλλαξω.





Αυτη, ο αλλος ανηξεροι.
Αυτος και εγω συνεννοουμαστε με τα ματια.
Τον ρωταω γιατι ηθελε τελικα να παμε. Μου λεει κατι για τον Τσαϊκοφσκι. Γελαμε.
Ομως εγωμε ενα αγριο περηφανο χορο, σαν αετος πανω απ τις λυπες θα πεταξω. Σιγα μην κλαψω. Σιγα μην φοβηθω.
Αυτοι ομως ακομα φιλιουνται.
Και αυτη, Δεν ξερει.


Γλενταγες στους ουρανους με ζαρια και χαρτια και ξαφνου στα σκοταδια μας γκρεμιστικες με φορα. Τωρα φωναζεις και πεινας μ'αστο σε μας, για Σενα βραζει αυτη η αδεια κατσαρολα.




Αυτος, Σκοταδι.
Αυτη και ο αλλος, ναργιλες Και ερωτας.
Εγω, τα σπιρτα μου. Κανουν εναν ωραιο ηχο καθως τα αναβω. Ακουγεται.
Και η μουσικη.
Το κεφαλι μου. Τα νιωθω ολα επι 4. Το μυριζω.

Τωρα θυμωνεις ξεφυσας κιολο ρωτας που σταματαει αυτη η αγρια κατηφορα.

Η Ρετσινα. Οχι κρασι. την Νιωθω στο στομα μου.
Και αυτος.
Το μυριζω.

Τζογαρισες στο ονειρο και εισαι ετοιμος για ολα. Το λεει και ενα τραγουδι που μας μαθαιναν παλια.
Ο χαμενος τα περνει ολα. (αυτος)
Ο χαμενος τα περνει ολα. (εγω)
Ο χαμενος τα περνει ολα. (ο αλλος)
Ο χαμενος τα περνει ολα. (Αυτη!)

Ο χαμενος τα περνει ολα.


2 σχόλια: