Ο καιρος περναει γρηγορα. Μαλλον τον χρονο τον αντιλαμβανομαστε παραξενα.
Ηρθαν σχεδον τα χριστουγεννα. Και εγω ειμαι μικρη. Δηλαδη θα ερθει το πασχα και μετα παλι καλοκαιρι και χριστουγεννα και μετα πασχα και μετα ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ που τοτε θα εχω πλεον κουραστει. Και ολο θα λεω ποσο πολυυυυ εχω ακομα ενω ειναι λιγο. Και μετα που θα τελιωσουμε με αυτα εγω θα κλαιω και θα στεναχωριεμαι.
Εφυγες πολυ γρηγορα. Oυτε που προλαβα να σου πω την μοναδικη μου ιδιοτητα.
Ουτοσιαλλως, η ζωη ξερει.