Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Το στυλ ειναι ενα τιποτα, αλλα τιποτα δεν ειναι χωρις στυλ.



Μιλαμε. Περπαταμε. Κοιταμε. Φτερνιζομαστε. Γελαμε. Σκονταφτουμε. Χορευουμε. Αγαπαμε.
Το στυλ ειναι κατι πολυ παραπανω απο ρουχα.




Η μοδα ξεθωριαζει. Μονο στυλ παραμενει ιδιο.







A girl should be two things. Classy and fabulus
Coco Chanel






Το στυλ ειναι το ενδυμα των σκεψεων.






Οσο η μοδα γινεται δυναστης, τα θυματα της χανουν το στυλ τους. Κοιταξτε γυρω σας και θα το δειτε!

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

people are strage


Σημερα, σκοτωσα ενα κουνουπι, ειπε. Και ξερεις, μου αρεσε. Ναι, μου αρεσε πολυ.




Σε λιγο θα φαω ενα ζωο που μου εχει μαγειρεψει η μαμα μου και θα την συγχαρω για το ποσο ωραια το μαγειρεψε. Ένα γουρουνακι ισως, ή ενα αρνακι, ή ενα κοτοπουλακι. Θα ειναι πολυ γευστικο.



Και αυριο, ή μεθαυριο, ποιος ξερει, οταν θα ακουσω για καποιον που σκοτωνει γατακια, ή σκυλακια ή παιδακια, θα νιωσω φρικη και θα λυπηθω.















Και μετα απο χρονια, πολλα ισως, οταν και εγω θα σκοτωνω ανθρωπους και οχι κουνουπια και θα τρωω παιδακια και οχι αρνακια, θα καταλαβω οτι δεν εχει διαφορα. Και θα μαρεσει πολυ.











Και τελικα, ξερεις γιατι? γιατι θα μπορω. Και σε μια στιγμη, τα ματια της ελαμψαν και τοτε αποφασισε πως ισως ο ανθρωπος να μην μπορει.

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Παρε ομπρελα..





θα βρεξει. στο ειπα. Μετα καταλαβες πως μπορεις και να μην παρεις ομπρελα σημερα.Ή και να μην φορεσεις παπουτσια. Μπορεις να χορεψεις ή να τραγουδησεις στη βροχη.









Μπορεις και να μην παρεις ομπρελα σημερα. Μπορεις να μην παρεις ζακετα. Μπορεις να δεις το τετραγωνακι ή το χι στην τηλεοραση.









Μπορεις να απολαυσεισ την βροχη. ή να τρεχεις να φυγεις για να μην κρυωσεις. Ή και να κρυωσεις. ή να μην βγεις. Μπορεις και να μην παρεις ομπρελα σημερα.






Ξερεις, μπορεις και να μην παρεις ομπρελα σημερα. Ή να μην φορας σουτιεν Ή να μην κοιμηθεις σπιτι. Ή να φας ολη τη σοκολατοπιτα. Μην το πεις στη μαμα ομως.









Η εγκρατεια, να ειστε βεβαιοι, ενεχει πολλους κινδυνους, ενω δεν φερνει κανενα καλο αποτελεσμα.

Μην παρεις ομπρελα.

οι σκεψεις μιας ετοιμοθανατης πεταλουδας







Και η αγαπη. Ο ερωτας. Ο χειροτερος εχθρος του ειναι η συνιθεια.







Βλεπουμε τηλεοραση. Κοιταμε ανθρωπους στο δρομο, στο μετρο. Χαμογελαμε.











Σηκωνομαστε απ' το λεωφορειο για να κατσουν αντιπαθητικες-ή και οχι- γιαγιαδες. Πινουμε αλκοολ. Χαμογελαμε οταν βλεπουμε μικρα παιδια.








Βγαζουμε τα παπουτσια μας, τα σουτιεν μας. Χτυπαει το τηλεφωνο. Φιλαμε ανθρωπους.












Και στο τελος, παντα, αυτο που συμβαινει ξαφνικα, χωρις καμια προειδοποιηση, ειναι και το καλυτερο... Ισως και το χειροτερο... Εσυ το καλυτερο να περιμενεις..

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Kαι μετα χειμωνιασε. Αποτομα.









Και αναρωτιεμαι παλι.. Οι προσευχές μου που πανε; κι αν εχουν γινει πουλια, προς τα που πετανε;








θα θελα να ΄μαι πανω σου και ολα να μ΄ αρεσουν. Να μου ψιθυριζεις πως αυτες οι μερες θα περασουν.






Το τσάι.















Να κοιτας καταματα το παρελθον σου. Και αυτο ειναι δυσκολο.









The summer days are gone too soon. You soot the moon and miss completely.

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

alcohol and poetry dear








Έχω κάτι σπασμένα φτερά.










Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθετο καλοκαίρι αυτό,








Για ποιον ανέλπιστη χαρά,







για ποιες αγάπες









για ποιο ταξίδι ονειρευτό.

γιατι ολα μπορουν να συμβουν!




Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι.Και με είδε μια αχτίδα








Αλλά η Φωνή με παρηγορεί και λέει: «Κράτησε τα όνειρά σου· οι συνετοί δεν έχουν έτσι ωραία σαν τους τρελούς!»



Πρεπει να ρισκαρουμε, ελεγε. Δεν κατανοουμε πραγματικα το θαυμα τις ζωης αν δεν αφησουμε να συμβει το απροσμενο.


Ενιωθα παλι να κατακλυζομαι απο διψα για ζωη. Και ανακαλυψα οτι το νοημα της ζωης ειναι αυτο που εγω αποφασισα να της δωσω.




Με το Μηδέν και το Άπειρο να συμφιλιωθούμε










Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Carpe Diem



I went to the woods because I wanted to live deliberately.



I wanted to live deep





And suck out all the marrow of life.



To put to rout, all that was not life



And not, when I come to die, discover I had not live.














Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

I cry


Μας περιμενουν αδειες μερες, παγισμενοι ουρανοι.


Κλαίω απο ευγνωμοσυνη.




Και οταν φοβουνται πως μπορει να τρελαθω μου λεν να παω κρυφα καπου κλαψω, και να θυμαμαι πως αυτο το σκηνικο ειμαι μικρος, πολυ μικρος για να τα αλλαξω. Μα εγω με ενα αγριο περηφανο χορο σαν αετος πανω απ τις λυπες θα πεταξω. Σιγα μην κλαψω. Σιγα μην φοβηθω.




And this flower that smiles today, tomorrow will be diying.