Μου λενε αν φυγω απο τον κυκλο θα χαθω.

Δεν ξερω. Πολλα ξεκινουν απο κει. Εγω παντα δεν ξερω. Η γαμημενη θεωρια της σχετικοτητας φταιει. Ειναι δυσκολο. Πολυ. Η θεωρια της σχετικοτητας, οπως και το φλας, καταστρεφουν τις σχεσεις των ανθρωπων. Ψεματα. Το φλας καταστρεφει τον ρομαντισμο, και η θεωρια της σχετικοτητας καταστρεφει τα παντα. Να μην καταληγεις εκει. Ποτε! Να ξεκινας απο εκει. Να μην τελιωνεις εκει ποτε! Ετσι ειπε.

Εγω δεν χρησιμοποιω την λεξη 'ποτε΄. Θα ηταν ψεμα να το ελεγα. Δεν μπορω να μιλαω για το μελλον. Εχω το παρον μου. Στο μελλον ισως να συμβει κατι που θα αλλαξει την ζωη μου οπως την ξερω. Ετσι λεω εγω.

Αλλα ειναι ψεμα. Εγω μιλαω πολυ. Μιλαω και μιλαω.. Θα ηθελα να λεω "λιγα και σοφα". Αλλα ειμαι το αντιθετο του λακωνισμου. Και μου τη δινει πολυ. Δεν θελω. Αλλα εχει πλακα να μιλας πολυ.

Ξερεις, μου λεει, Ο παραδεισος γιατι δεν υπαρχει? το εχεις σκεφτει ποτε?

Δεν ξερουμε οτι δεν υπαρχει, βιαστηκα να απαντησω και να πω τα δικα μου. Ποτε δεν πιστεψα ομως στον παραδεισο. Αλλα παρολα αυτα θα πω διαφορα για μια αλλη οπτικη γωνια μαλλον.. οχι την δικη μου. Εγω ηξερα τι ηθελε να πει.

Ο παραδεισος λεει, δεν υπαρχει γιατι ειναι βαρετος. Ασε που δεν μπορει να ειναι ενας.

Απλα το γεγονος οτι ειμαστε τοοοοοοοοοοσο ιδιοι και ταυτοχρονα τοσο διαφορετικοι μας βασανιζει ατελιωτα. Προσπαθουμε ματαια να ομαδοποιηθουμε, να μαζοποιηθουμε να εξαλειφθουμε και ταυτοχρονα να διαφοροποιηθουμε. Ετσι ειμαστε μεγαλωμενοι. Σε μια στανταρ ζωη που ειναι για μας κατι το σιγουρο. Εγω θα παω σχολειο, θα δωσω πανελληνιες, θα μπω στο πανεπιστημιο, μετα θα βρω μια δουλιτσα , θα κανω οικογενεια και παιδια και τα παιδια μου θα κανουν το ιδιο. 'Η ΚΑΙ ΟΧΙ. (συγγνωμη. με το Ποτε και το Παντα δεν τα πηγαινα καλα. Δεν σου υποσχομαι τιποτα κ ας μην υπαρχεις. Ή ισως υπαρχεις. Ή μαλλον, δεν υπαρχεις αλλα κ αν υπηρχες δεν θα σου υποσχομουν τιποτα.)