Μια μερα στη ζωη μιας ελαφινας

Ενα ελαφακι χορευει και τσιμπολογαει αργα μερικα φυλλα.

Σα να μαι στο κενο. Ετσι νιωθω.
ΔΕ ΞΕΡΩ γαμημενε! Υποθετω μαρεσει η εκπορνευση. Αηδιαζω παλι με εμενα. Γελαω με τον εαυτο μου. Σα να γελαω με το σχεδιο μου, οταν το βλεπω απο μακρια, που βγηκε με μεγαλη μυτη.

Βαριεσε να διαβασεις υποθετω. Και εγω αυτο κανω. Απο πολλες αποψεις.

Και μετα, νιωθω ξανα αδιαφορη. Σα να μην εχω κλαψει ποτε. Σα να μη γελασα ποτε. Αλλα μετα παλι γελαω, και δε θυμαμαι.

και τα ποδια μου ειναι μεσα στη θαλασσα. Ισα ισα. τα δαχτυλακια. Το αγγιζω. Μα, το κεφαλι ειναι μακρια. Ειναι στεγνο. Για λιγο. Ανυπομονω να βουτηξω, αλλα φοβαμαι κιολας. Μα, το ξερεις πως μαρεσουν οι αλλαγες.

Γλιστραει νωθρα αναμεσα στα τρυφερα φυλλωματα.
Σε λιγο αρχιζει να ξερναει και πεφτει νεκρο.


Ρε Γουντι Αλλεν, πεθαινω.

.

Μου τι δινετε! Σας μισω. Σε μισω. Θελω να σε χτυπησω. Σε πεταω κατω και σε χτυπω. Σε λιωνω με το παπουτσι μου σα κατσαριδα. Σε κανω κομματακια και σε τρωω για πρωινο. Με αηδιαζεις και με ανατριχιαζεις. Δε θελω. Σε μισω.

Μα, στασου. Εισαι ομορφος και σε αγαπαω. Σε αγαπω. Ναι, γιατι εισαι ομορφος. Γιατι εισαι πολυ ομορφος. μυριζεις ομορφα και φυτρωνουν λουλουδια απο τα αυτια μου. Σαγαπω γιατι εισαι κακος. Γιατι εισαι ομορφος και γλυκος. Σταματα.

Παλι θυμιθικα πως η εκπορνευση εχει πλακα

Η αλλαγες σηματοδοτουν νεες εποχες. Ακομα μικρη ειμαι. Πολυ μικρη.

People die.

Νιωθω παραξενα. Ποναει το εσωτερικο της πλατης μου. Θελω να αρχισω να γελαω δυνατα και να ξεσκιστει στα δυο. Ολα τελιωνουν. Και η πλατη μου. Εγω και εσυ. Τελιωνω. Μα! Τι ψεμα! Δεν μεγαλωνουμε. Μικραινουμε. Πεθαινουμε. Πεθαινουμε. Πεθαινω. Πεθαινεις. Πεθαινουμαι. Πεθαινω. Πεθαινω!

Δεν θελω να πω για το καλοκαιρι. Οχι τωρα. Τωρα νιωθω χειμωνας. Δεν μπορει. Και καμια φορα δεν μπορω να αντεξω πολυ, ασυνειδητα, ειμαι καλοκαιρι, ξερεις. Πλακα εχει. Δεν θα σου το δειξω, μην το ζητησεις, μα νιωθω χειμωνας.

Θελω να τρεξω. Δεν θελω αλλο να σπαταλαω. Θελω να κλαψω. Γαμω! νιωθω μη-ολοκληρωμενη, παλι. θελω να φωναξω. Να σταματησω. Να σταματησεις.

Θελω να πηδαω, στα συννεφα. Να παρω φωτια απο ευτυχια και να πεθανω. Τι καλοκαιρι! Θελω να ολοκληρωθω παλι. Ισως πεθανω.

Δεν πεθαινεις. Δεν πεθαινω. δεν υπαρχει χρονος. Δεν υπαρχει παρελθον. Δεν υπαρχει μελλον. Εγω και εσυ. Η ζωη μου. Ζωγραφιζω. Ζωγραφισε μου. Το κανεις, θελω δεν θελω. Πεθαινω. Υπαρχω. Μα, δεν υπαρχω. Δεν πεθαινω. Ζω

Αντικαταπληκτικα.

Εισπνεω, παλι. Εκπνεω. Μυριζω. Νιωθω γαληνη, παλι. Ετοιμη να πεταξω. Παλι.

Σε ενα σου χορο ειδα το παντα. Και το τωρα. Σε φοβαμαι, μα σε αγαπω, παλι.

Δεν τον πιστευω τον χρονο. Αληθεια. Παλι. Δυο ωρες φροντηστηριο ισως ειναι ισο με την ζωη μου ολοκληρη. Ισως ενα κλεισιμο των ματιων ειναι η ζωη μου ολη. Ισως η ζωη μου ολη ειναι ολα. Ω τι εγωιστρια! Τον μισω τον Αϊνσταιν. Ψεματα. Την αγαπω την θεωρια της σχετικοτητας, μα με γαμαει, παλι.

Δραση- Αντιδραση. Μας γαμησε και ο Νευτωνας. Δεν ξερω τι κανω , παλι.

Νιωθω παραξενα. Μαλλον νιωθω. Δεν ξερω ποια ειμαι γαμω. Παλι.

I'm your boss. Say it! I'M YOUR BOSS

Εσυ. Και αυτοι. Και το αλκοολ μας φερνει κοντα. Και θελω να το πεις. Εισαι ΔΙΚΟΣ μου.

Το κεφαλι μου ειναι αδειο. Βγαζει κονφετι. Γελαω και φωναζω και τραγουδω. Γελω πολυ. Μα θελω να το πεις. Εισαι ΔΙΚΟΣ μου.

Και οταν κλαιω, γελαω. Κλαιω. Ισως κλαις και εσυ. Δεν θελω να το πεις. Μα θελω πολυ. πες το. Εισαι ΔΙΚΟΣ μου.

Και θελω να σε δειρω. Να πηδηξω πανω σου με μανια, και να σαι ζυμαρι και να φωναζεις. Και μετα να σε φιλησω γλυκα. Και δεν θελω να πεις τιποτα. Τιποτα μην πεις. Αυτο θελω. Μα μεσα φωναζω. Πες το. Μαλακα. πεσ. Εισαι ΔΙΚΟΣ μου.

Και Εγω. Μα, δεν θελω να το πεις. Ποιο να πεις? Εγω? Τι λες? Τι ειναι αυτα? Εγωισμοι. Μα! Περιμενε. Πες το. Πες το. Θελω να το πεις. Σου παταω το λαρυγγι με την γοβα μου. Το τσιγαρο μου ειναι πολυ κοντα στο δερμα σου. Και η δαγκωνια μου εχει αρχισει να βγαζει πολυ αιμα.

Πες το.

Εισαι ΔΙΚΟΣ μου.!

Enjoy temporariness

Θελω να χυθω. Ειμαι μικρη μικρη μικρη μικρη και Τεραστια. Γραφω τωρα, εκπορνευομαι ισως. Οπως αυτη που μας διαβαζε τα διαφορα και ηθελα πολυ να την ρωτησω αν νιωθει πως εκπορνευεται, ωστοσο δεν το ρωτησα, απλα χαμογελασα. Ειμαι καλη ξερεις.

Φοβαται λεει, αυτη, τις μονιμοτητες. Το για παντα. Το απειρο. Μα, φυσικα. Δεν μπορουμε να κατανοησουμε αυτο, το φοβομαστε. Θα ταν ψεμα αλλωστε να πειτε το αντιθετο. Τον θανατο τον φοβομαστε. Ενω τελικα ουτε που θα ειμαστε εκει.

Ειμαστε τοσο μικροι και τοσο γεματοι φοβους και αποθημενα. Και τα σκαλιζουμε και ολο τα σκεφτομαστε και κλαιμε και γελαμε δυνατα. Ομως, το κεφαλι μας ειναι αδειο. Μα τοσο γεματο.

Καμια φορα , συζηταμε για τον καιρο. Αλλες παλι λεμε για το καινουριο τραγουδι της Μπριτνεϊ. Και οταν συζηταμε τι εχουμε στο κεφαλι μας μεσα, σαν να αγκαλιαζονται οι πνευμονες μας. και σφιγκει η ανασα. Και κλαιω. Και εσυ.

Δεν νιωθω τιποτα. Δεν κανω τιποτα. Δεν κανω τιποτα. Μυριζω. Αναπνεω. Αναπνεω ξανα. Βαθια. Χαμογελαω. Κλεινω τα ματια μου. Χαλαρωνω τα χερια μου. Δεν με νοιαζει. Σκεφτομαι εσενα. Και εσενα. Και νιωθω τελικα. Νιωθω. Το τωρα. Απολαμβανω. Θελω να κλαψω. Θελω να τσιριξω. Αναπνεω. ξανα. Σε σκεφτομαι. Αναπνεω. Το κανω συχνα, μα τωρα το απολαμβανω. Ναι. Αναπνεω. Αναπνεω ξανα. Καντο και εσυ.

Σκεφτομαι εσενα.

Η ψυχη σου ειναι γαληνια. Ετοιμη να ταξιδεψει. Και μενα.

Μα, ολα ειναι ευημερα. Ολα εχουν τελος. Δεν ξερεις το τελος. Αυτο ειναι το ομορφο. Αυτο αγαπα. Αγαπα την μη μονιμοτητα των πραγματων. Το μοναδικο. Την Στιγμη. Μπορει.

Και ετσι, και εγω Εγω, οχι αυτη, ή και αυτη, 'εκπορνευομαι'.

Γδυνομαι. Στεκομαι γυμνη. δεν ξερω γιατι.

Ισως γιατι πρεπει να γδυνομαστε, δεν χρειαζεται να κρυβομαστε πια.

Θελω να ξερασω, χρωματα. και ολα να ναι μυρωδατα.

Θελω να ειμαι σαν μια τσεπη. Να αδειασω, να βγαλω εξω τα εντοστια μου.

Συγνωμη που εκπορνευομαι μαλλον.

Μα, μαρεσουν τα ευημερα.

Ο χαμενος τα παιρνει ολα.

Ο χαμενος τα παίρνει ολα.

Αθλιο παρκο. Σκοταδι. Ησυχια. Σε ενα παραξενο μακροστενι παγκακι. Αυτη, ο αλλος, ο ναργιλες, αυτος και εγω.

Η μουσικη, αυτη ακουγεται. Η αλλοτριωση του, Την μυριζω.

Αυτη και ο αλλος φιλιουνται. Αυτος καπνιζει. Το βλεμα του κενου. Το βλεμα του απειρου. Το βλεμα του.

Κοιταω το ρολόι μου, προσπαθω να καταλαβω. Ειναι τρεις.

Η μουσικη.

Αυτοι αγαπιουνται. Αυτος ποναει.

Εγω παιζω με τα σπιρτα μου.

Τον αγκαλιαζω, Τον 'συμπονω'. Μου λεει να μην το κανω αυτο. Χαμογελαω.

Παιζω με τα σπιρτα μου.

Τα σπιρτα μου τελιωνουν.

Σιγα μην κλαψω. Σιγα μην φοβηθω.

Αυτος θελει να κλαψει. Παει να κατουρησει.

Τον κοιταω γλυκα. Καθετε.

Παιζω με τον καπνο.

Κι οταν φοβουνται πως μπορει να τρελαθω, μου λεν να παω κρυφα καπου να κλαψω και να μου λενε πως αυτο το σκηνικο, ειμαι μικρος πολυ μικρος για να τ'αλλαξω.

Αυτη, ο αλλος ανηξεροι.

Αυτος και εγω συνεννοουμαστε με τα ματια.

Τον ρωταω γιατι ηθελε τελικα να παμε. Μου λεει κατι για τον Τσαϊκοφσκι. Γελαμε.

Ομως εγωμε ενα αγριο περηφανο χορο, σαν αετος πανω απ τις λυπες θα πεταξω. Σιγα μην κλαψω. Σιγα μην φοβηθω.

Αυτοι ομως ακομα φιλιουνται.

Και αυτη, Δεν ξερει.

Γλενταγες στους ουρανους με ζαρια και χαρτια και ξαφνου στα σκοταδια μας γκρεμιστικες με φορα. Τωρα φωναζεις και πεινας μ'αστο σε μας, για Σενα βραζει αυτη η αδεια κατσαρολα.

Αυτος, Σκοταδι.

Αυτη και ο αλλος, ναργιλες Και ερωτας.

Εγω, τα σπιρτα μου. Κανουν εναν ωραιο ηχο καθως τα αναβω. Ακουγεται.

Και η μουσικη.

Το κεφαλι μου. Τα νιωθω ολα επι 4. Το μυριζω.

Τωρα θυμωνεις ξεφυσας κιολο ρωτας που σταματαει αυτη η αγρια κατηφορα.

Η Ρετσινα. Οχι κρασι. την Νιωθω στο στομα μου.

Και αυτος.

Το μυριζω.

Τζογαρισες στο ονειρο και εισαι ετοιμος για ολα. Το λεει και ενα τραγουδι που μας μαθαιναν παλια.

Ο χαμενος τα περνει ολα. (αυτος)

Ο χαμενος τα περνει ολα. (εγω)

Ο χαμενος τα περνει ολα. (ο αλλος)

Ο χαμενος τα περνει ολα. (Αυτη!)

Ο χαμενος τα περνει ολα.

My Unbareable lightness of being.

Δεν γραφω. Δεν γραφω τιποτα. Γιατι φοβαμαι το παντα. Φοβαμαι το ποτε. Ομως δεν πρεπει να το λεω και να το σκεφτομαι. Γιατι ειμαι μικρη, πολυ μικρη και πρεπει να γελαω και να μην ποναω. Ωστοσο, μολις το ειπα. Μολις το σκεφτηκα. Μολις το εγραψα. Τωρα ειναι πολυ αργα.

Yes, I do.

Οι σκορπιοι ειναι εκδηκητικοι και ζηλιαρηδες. Ετσι λεει. Και καθε φορα το σκεφτεται και το μισει. Και να τωρα. Τα ψεματα και η αληθεια μπλεκονται τοσο γλυκα, τοσο ακριβως.

Και ειναι τοσα που θελουμε να κανουμε. Και τα περιμενουμε. Ανυπομονουμε για πραγματα. Ομως, οταν ανυπομονουμε για πραγματα, τα βιωνουμε μισο. Δηλαδη, ευτυχως ή δυστυχως Τα καλυτερα και τα χειροτερα πραγματα, ερχονται εκει που δεν το περιμενεις, εκει που δεν το εχεις φανταστει, εκει που Δεν ανυπομονεις για αυτα.

Οι αντρες και οι γυναικες. Οτι μας ενωνει, μας χωριζει. αυτη, ακουει της αγαπη. Την μυριζει. Την βλεπει. Την ζωγραφιζει. Την φωτογραφιζει. Την αγγιζει. Δεν την γευεται ομως. Και νιωθει σαν τυφλη. Οι αλλες της οι αισθησεις οξυνθηκαν. Η γευση ομως δεν λειτουργει. Και χαιρεται πολυ που οι αλλοι τρωνε. τους βλεπει, τους μυριζει, ομως θελει και αυτη να φαει γλυκο.

ειναι ψιλο τραγικα να περιγραφεις τα συναισθηματα με λογια. Πρεπει να βαλεις ισως φωνη. ή χρωμα. ή κινηση. Οι λεξεις δεν ειναι αρκετες. Ωστοσο, Προσπαθουμε ανελπιστα.

Now we're kissing and we're saying to each other just a little i do.But the things is what we really want to say It can not be said.

2 0 1 1 .

Αυτη, ηταν ο καινουριος χρονος στη γιορτη του σχολειου στην 2α δημοτικου. Αυτος ηταν ο παλιος. Ετσι, το ξημερωμα του 2011 τους βρηκε μαζι. Τυχαια. Αυτη γελαγε, κρυωνε και εβγαζε καπνους απο το κρυο. Αυτος, την κοιταζε και εβγαζε καπνους απο το τσιγαρο του. Χαμογελαγε. Τοσο φωτεινο χαμογελο ειχε που τον φωτειζε κ αυτον. Γελαγε ελαφρα αυτος και μυριζε τα μαλλια της. Τα μακρια χρυσαφενια της μαλλια δεν την ζεστενανε πια. Γελαγανε μαζι. Τον αγγιζε. Την κοιτουσε. Ειδαν πολλους γνωστους. Ειπαν Καλη Χρονια. Αυτη παραπονιοταν πως κρυωνει. Ειδε εναν ζητιανο στο φαναρι. Του εδωσε το κασκολ της. Τρεξανε. Γελανε παλι. της αγγιξε το χερι. Σιωπη. Μια παρεα που γελαει δυνατα περασε διπλα τους. Χαμογελασε αυτη. Τον αγκαλιασε. Την κοιταξε στα ματια. Φιλιουνται. Γελαει παλι και φωτειζονται. Καλη χρονια ειπαν παλι, το ενοουσαν ομως τωρα.






Ολοι γυρω ηταν τοσο χαρουμενοι και τοσο πρωτοχρονιατικη μα αυτη τοσο στεναχωρημενη. Δεν το εδειχνε πολυ. Ειχε παρεα μεγαλη. Και γελαγανε. Χαμογελαγε και αυτη που και που. Το βλεμα της ομως εδειχνε πως δεν χαμογελαγε. Οι φιλοι της χορευουν. Αυτη καθεται. Κοιταζε γυρω. Σκεφτοταν τι θα εκανε αυτος. Χτυπαει το κινητο της. Φωτιστηκε το προσωπο της. Ηταν γνωστοι της που της ευχονταν καλη χρονια. Ξενερωνει. Μισει το 2011. Πλησιαζει μια κοπελα. Της λεει Καλη Χρονια και χαμογελαει. Καλη χρονια απανταει χωρις να εχει ιδιαιτερη ορεκη για κουβεντα. Ουτε εγω ειμαι καλα βιαζετε να πει. Γνωριζονται. Το κινητο ξαναχτυπα. Η γαμημενη η κοσμοτε ειναι. Ξαναμισει το 2011. Ωστοσο τωρα χαιρεται που καποιος νοιαζεται για αυτην. Μια βοτκα λεμονι. Χαμογελανε. Η κοπελα διπλα της παει να τη φιλησει. Την σπρωχνει απαλα. Νιωθει αμηχανα. Γελανε. Ωστοσο τωρα χαιρεται που καποιος νοιαζεται για αυτην.

Ακουνε απο κατι ανθρωπους πιο κει 'Καλη Χρονια'. Γυρναει και του λεει Καλη Χρονια. Κοιτιουνται με συμπονια. Ο αλλος πεταγεται, 'Σε νοσοκομειο ειμαστε΄, Ποσο καλη να ειναι η χρονια? Γυρνανε και τον κοιτανε. Αυτη αναστεναζει. Ξανακλαιει. Καθονται στη σειρα. Περιμενουν. Αυτος Παιζει νευρικα με το μανικι του. Πιο διπλα ειναι καποιοι χαρουμενοι ανθρωποι. Μιλανε δυνατα και γελανε. Αυτη εκνευριζεται. Ξανακλαιει. Την αγκαλιαζει. Παγωμενα βλεματα. Περναει ο γιατρος. Αυτος αναστεναζει. Παει να καπνισει. Παιζει με τον αναπτηρα. Γυρναει. Ερχεται ο γιατρος. Ακουει την καρδια του πολυ δυνατα. Καλη χρονια τους λεει ο γιατρος. Τον κοιτανε και οι 3 επιμονα. Ο γιατρος χαμογελαει. Η Κορη σας διεφυγε τον κινδυνο. Χαμογελαει παλι και του λειπουν οι κορες του. Καλη χρονια του λενε, το εννοουν. Φωτιζονται, Γελανε, Χρωματιζονται, Χτυπανε τηλεφωνα, Γελανε, Αγαπιουνται, Πετανε.

Κανει Ζαπινγκ. Θα δει μεγκα. Βαρεθηκε. Βαζει σταρ. Παντου ειναι ολα χαρουμενα. Κλεινει την τηλεοραση. Αναστεναζει. Σκεφτεται τον αντρα της. Χαμογελαει και ενα δακρυ χορευει στο ματι της. Λεει να κοιμηθει. Δεν την περνει ο υπνος. Ανοιγει ραδιοφωνο. Το κλεινει. Βαζει το Δισκο της Εντιθ Πιαφ στο πικ απ. Χαμογελαει. Ακουει αντιστροφη μετρηση απο τους απεναντι. Ολοι φιλιουνται. Χαμογελαει. Καθεται στον καναπε. Κοιταζει γυρω. Χτυπαει το τηλεφωνο. Τα φρυδια της ανασηκωνονται. -Το σηκωνει. Καλη χρονια γιαγιαα!. Καλη χρονια, το εννοει. Μιλανε. Κλεινει το τηλεφωνο. Χαμογελαει και το χαμογελο μενει. Πεφτει για υπνο.

Ευχομαι, Να μεινεις παντα παιδι. Να γελας. Να ρωτας. Να χορευεις. Να φωναζεις. Να πηδας. Να σκεφτεσαι. Να λες αστεια. Να σκεφτεσαι θετικα. Να εισαι ομορφος. Να αγαπας. Να τρως σοκολατα. Να φιλας. Να αγκαλιαζεις. Να μην γερνας. Να αγαπας. Να κλαις. Να τρως μακαρονια. Να λες στους ανθρωπους που αγαπας σ αγαπω. Να κοβεις τα μαλλια σου. Να αγαπας. Να τραγουδας. Να γινεσαι καλυτερος. Να καξιδευεις. Να τρως. Να κανεις ερωτα. Να τρεχεις. Να εισαι ο εαυτος σου. Να αγαπας.

http://www.youtube.com/watch?v=WvxsXHunxI0&feature=related