Ξερεις, ο καιρος περναει και ειμαστε μικροι και λιγοι και παραλληλα τοσο μεγαλοι και πολλοι. Κανονιζουμε το μελλον. Φοραμε αντιηλιακο. Ευχομαστε Καλη χρονια. Καλυπτουμε τα ζωοδη ενστικτα μας με αλλα πιο 'κοσμικα'.
Αλλαζει ο χρονος. Και εσυ καπου εκει, νιωθεις παλι να κατακλυζεσαι απο αυτη τη γλυκια μιζερια για ενα μικρο λεπτακι. Αναμεσα στην απολυτη χαρα, αναμεσα σε αγαπημενους ανθρωπους , αναμεσα σε γελια, αναμεσα σε βλακειες, ισως αναμεσα στο 8 και το 4, μολις 4 δευτερολεπτα, η μιζερια και ταυτοχρονα η ορεξη για ζωη αναβει.
Τα ρολογια, η ωρα, που καθοριζουν τη ζωη μας τοοοσο, εμεις τα βγαλαμε για να τα βγαζουμε περα. Και καμια φορα στο τελος του χρονου σκεφτεσαι τι εγινε. Ειναι ''ο παλιος ο χρονος'' που λεει και το τραγουδι, αυτο το τραγουδι που οταν το ακουγε μικρη ηθελε να κλαψει. Τωρα που το σκεφτομαι ο ανθρωπος απο μονος του ειναι τραγικο προσωπο. Διαχωριζεται στα 'πρεπει' και στα 'θελω' του. Αυτην την μαχη τη μισω. Αλλα αν το καλοσκεφτεις, εσυ, ο,τι κανεις ειναι τελικα αυτο που θες. αρα τα 'θελω' εχουν νικησει?
Θελει να βγει αλλα πρεπει να διαβασει Μαθηματικα Κατευθυνσης. Θελει να φαει ολο το γλυκο αλλα πρεπει να ειναι λεπτη. Θελει να κοιμηθει εξω αλλα δεν πρεπει να αρρωστησει. Θελει να αγορασει αυτα τα παπουτσια αλλα πρεπει να κανει οικονομια. Θελει να φιλησει αυτον τον γκομενο αλλα πρεπει να σκεφτεται τα συναισθηματα των αλλων. Θελει να πηδηξει απ' το μπαλκονι αλλα πρεπει να ζησει. Θελει να κοιμηθει κιαλλο αλλα πρεπει να παει δουλεια. Θελει να τον δειρει αλλα πρεπει να μην τον δειρει. Θελει να χορεψει αλλα πρεπει να προχωραει σοβαρη στο δρομο.Πρεπει να θελει. Θελει να πρεπει. Θελει να θελει. Πρεπει να Πρεπει.
θελω να θελω.
ΑπάντησηΔιαγραφή